Het concept van late individuen die in ons leven blijven bestaan, is prachtig vastgelegd in de reflectie van een personage op hun herinneringen. Zelfs als ze fysiek verdwenen zijn, blijft hun aanwezigheid in onze gedachten blijven hangen en ons herinneren aan de liefde die ze deelden. Deze verbinding overstijgt tijd, omdat goede herinneringen troost en nostalgie kunnen brengen, ongeacht de situatie waarin we ons bevinden.

In "The Woman Who Walked in Sunshine" door Alexander McCall Smith, benadrukt het idee dat geliefden onderdeel blijven van ons emotionele landschap. Hun invloed blijft ons begeleiden en ondersteunen, een licht symboliseren dat ons pad verlicht en ons helpt door het leven te navigeren. Memory dient als een krachtige band die hen levend in ons hart houdt.