- Wees dankbaar dat je gezond bent. - Zorg ervoor dat je dat niet altijd zult zijn. - Ik ben blij dat je leeft. - Word boos dat je moet sterven. "Het kan erger zijn," schreeuwde de vrouw van Scheisskopf. "Ze kunnen verdomd beter zijn," zei Yossarian hartstochtelijk.
(- Be grateful for being healthy. - Make sure you won't always be. - I'm glad you live. - Get angry that you have to die. "Things could be worse," Scheisskopf's wife shouted. "They could be damn better," Yossarian said passionately.)
In Joseph Heller's "Catch-22" onderzoekt het verhaal de complexiteit van leven en dood door de diepgaande reflecties van de personages over gezondheid en sterfelijkheid. De nadruk op dankbaarheid voor gezondheid wordt getemperd door het begrip dat het geen permanente staat is. De emotionele reactie van Yossarian vangt de frustratie van leven onder de schaduw van sterfelijkheid, terwijl hij worstelt met de harde realiteit dat het leven, hoewel kostbaar, ook vluchtig is.
Temidden van de chaos van oorlog, illustreren gesprekken tussen personages een schril contrast tussen acceptatie en woede in de richting van de onrechtvaardigheden van het leven. De vrouw van Scheisskopf erkent het potentieel voor lijden, terwijl het antwoord van Yossarian een verlangen naar een gunstiger bestaan suggereert. Deze uitwisselingen onthullen de worstelingen van de personages om betekenis te vinden in hun ervaringen, uiteindelijk de nadruk op de delicate balans tussen dankbaarheid en frustratie in het licht van de onzekerheden van het leven.