In de roman "Engleby" van Sebastian Faulks vergelijkt de auteur eenzaamheid met een levend organisme en benadrukt de inherente eigenschappen van concurrentie en vindingrijkheid ervan. Dit perspectief suggereert dat, net als elke biologische entiteit, eenzaamheid actief wil overleven en gedijen in verschillende omstandigheden.
Het citaat weerspiegelt een dieper begrip van menselijke emoties en psychologische toestanden, waarbij eenzaamheid niet alleen als een leegte wordt beschouwd, maar als een dynamische kracht die gedrag en denkprocessen beïnvloedt. Deze interpretatie werpt licht op de complexiteit van menselijke ervaring, wat aangeeft dat eenzaamheid een krachtige aanwezigheid is die de reis van het individu door het leven vormt.