Mannen, "hij begon zijn adres voor de officieren en meet zijn pauzes zorgvuldig." Jullie zijn Amerikaanse officieren. De officieren van geen ander leger ter wereld kunnen die verklaring afleggen. Denk er eens over na.
(Men," he began his address to the officers, measuring his pauses carefully. "You're American officers. The officers of no other army in the world can make that statement. Think about it.)
In zijn toespraak tot de officieren benadrukt de spreker hun unieke positie als Amerikaanse officieren, met de nadruk op het onderscheid van hun rol in het leger. Door een moment te nemen om zijn woorden in te laten zinken, moedigt hij hen aan om na te denken over de betekenis van hun identiteit en verantwoordelijkheden. Zijn zorgvuldige pacing suggereert dat het gewicht van een Amerikaanse officier zowel trots als verplichting draagt.
Dit adres dient om een gevoel van doel bij de officieren bij te brengen en eraan te herinneren dat ze deel uitmaken van iets buitengewoons. De bewering dat geen enkel ander leger kan beweren, geeft een gevoel van uitzonderlijkheid aan hun plicht en dringt er bij hen op aan de eer en uitdagingen van hun dienst te waarderen op manieren die misschien een diepere contemplatie vereisen.