Mijn grootmoeder had een zeer interessante theorie; Ze zei dat ieder van ons is geboren met een doos met wedstrijden in ons, maar we kunnen ze niet allemaal alleen slaan; Net als in het experiment hebben we zuurstof en een kaars nodig om te helpen. In dit geval zou de zuurstof bijvoorbeeld voortkomen uit de adem van de persoon van wie je houdt; De kaars kan elke vorm van eten, muziek, streling, woord of geluid zijn die de explosie veroorzaakt die een van de wedstrijden verlicht
(My grandmother had a very interesting theory; she said that each of us is born with a box of matches inside us but we can't strike them all by ourselves; just as in the experiment, we need oxygen and a candle to help. In this case, the oxygen, for example, would come from the breath of the person you love; the candle could be any kind of food, music, caress, word, or sound that engenders the explosion that lights one of the matches)
In "Like Water for Chocolate" presenteert Laura Esquivel een unieke theorie door de reflectie van een personage op het menselijk potentieel. Het idee suggereert dat iedereen onbenutte innerlijke energie bezit, vergeleken met een doos met wedstrijden die ongetroffen blijven zonder externe ondersteuning. Het benadrukt het belang van het koesteren van relaties bij het ontsteken van iemands passies en creativiteit.
De analogie trekt een levendige vergelijking tussen de elementen die nodig zijn voor een vlam - zuurstof en een kaars - naar de liefde en koesterende ervaringen die individuen helpen hun volledige potentieel te realiseren. Op deze manier dient liefde als de essentiële adem, terwijl verschillende vormen van voeding, zoals kunst en genegenheid, fungeren als katalysatoren die persoonlijke groei en creativiteit mogelijk maken.