Mijn stem dik van frustratie, ik verklaarde dat als mannen en vrouwen elkaar alleen onder normale omstandigheden konden ontmoeten, dat wanen van onmiddellijke liefde zeldzamer zouden zijn. Hoewel ik geloof dat grote attracties leiden tot echte liefde, zoals het had met mijn zus, Sara, en haar man, Assad, is zo'n gelukkig resultaat zeldzaam. Wanneer mannen en vrouwen zelden de mogelijkheid hebben om van het bedrijf van de ander te genieten in gewone sociale gelegenheden, zijn spontane emoties snel naar boven naar boven en eindigen vaak in vreselijke persoonlijke tragedies.
(My voice thick with frustration, I declared that if men and women could only meet each other under normal circumstances, that delusions of instant love would be more infrequent. While I do believe that great attractions lead to genuine love, such as it had with my sister, Sara, and her husband, Assad, such a happy outcome is rare. When men and women rarely have the opportunity to enjoy the other's company in ordinary social occasions, spontaneous emotions are quick to rise to the surface, often ending in terrible personal tragedies.)
In haar boek "Princess Sultana's Daughters" drukt auteur Jean Sasson haar frustratie uit over romantische relaties gevormd onder onrealistische omstandigheden. Ze beweert dat als mannen en vrouwen in normale omgevingen zouden kunnen communiceren, de neiging van onmiddellijke liefde zou afnemen. Echte liefde, zoals geïllustreerd door de relatie van haar zus Sara en haar man Assad, is niet gebruikelijk en ontwikkelt zich vaak in de loop van de tijd en gedeelde ervaringen.
Sasson benadrukt de risico's van spontane emoties die zich voordoen wanneer sociale interacties beperkt zijn. Wanneer ontmoetingen plaatsvinden onder zeldzame of buitengewone omstandigheden, kunnen ze leiden tot misverstanden en persoonlijke tragedies, wat suggereert dat gezondere relaties gedijen in stabielere en dagelijkse omgevingen.