, geen tijd voor dromen van wat er zou kunnen zijn geweest. Er waren plannen om te worden gemaakt. Het strandhuis - en alle geheimen die het vasthield - moesten in veilige handen worden geplaatst. Te veel was al te veel jaren opgeofferd om de geheimen nu te laten wegglippen. Er stonden te veel reputatie op het spel. Ze had maar één hoop. Heer, ze bad, haar stem raspend in haar strakke keel. Ik ben hier niet om te klagen. Je kent me na al die tijd beter dan dat. Maar de Bijbel zegt dat je nooit een deur sluit zonder een raam te openen. Dus ik bid dat je het raam opent. Je weet hoe de dingen zijn tussen Cara en ik. Het zal waarschijnlijk een wonder nodig hebben om te maken
(, no time for dreams of what might have been. There were plans to be made. The beach house -and all the secrets it held- had to be placed in secure hands. Too much had been sacrificed for too many years to let the secrets slip out now. Too many reputations were at stake. She had but one hope. Lord, she prayed, her voice raspy in her tight throat. I'm not here to complain. You know me better than that after all this time. But the Bible says You never close a door without opening a window. So I'm praying for You to open the window. You know how things are between Cara and me. It will probably take a miracle to make)
In "The Beach House" van Mary Alice Monroe wordt een personage geconfronteerd met het gewicht van eerdere offers en de beschermende behoefte aan de geheimen van een strandhuis. Ze erkent de betrokken belangen, met name met betrekking tot reputatie, begrijpt dat de geheimen moeten worden beschermd naarmate toekomstplannen zich ontvouwen. Met een gevoel van urgentie wendt ze zich tot gebed en drukt ze haar hoop uit op begeleiding en interventie. Haar gebed weerspiegelt een worsteling en erkent de complexe relatie met Cara en de potentiële uitdagingen die ons te wachten staan. Ze zoekt een wonderbaarlijke verandering en gelooft dat geloof kan leiden tot nieuwe kansen terwijl ze in deze delicate situatie navigeert. De vastberadenheid van het personage benadrukt het belang van het vasthouden van hoop en het beheren van moeilijke realiteiten.
Er waren plannen om te worden gemaakt. Het strandhuis - en alle geheimen die het vasthield - moesten in veilige handen worden geplaatst. Te veel was al te veel jaren opgeofferd om de geheimen nu te laten wegglippen.
Ik ben hier niet om te klagen. Je kent me na al die tijd beter dan dat. Maar de Bijbel zegt dat je nooit een deur sluit zonder een raam te openen. Dus ik bid dat je het raam opent.