, geen tijd voor dromen van wat er zou kunnen zijn geweest. Er waren plannen om te worden gemaakt. Het strandhuis - en alle geheimen die het vasthield - moesten in veilige handen worden geplaatst. Te veel was al te veel jaren opgeofferd om de geheimen nu te laten wegglippen. Er stonden te veel reputatie op het spel. Ze had maar één hoop. Heer, ze bad, haar stem raspend in haar strakke keel. Ik ben hier niet om te klagen. Je kent me na al die tijd beter dan dat. Maar de Bijbel zegt dat je nooit een deur sluit zonder een raam te openen. Dus ik bid dat je het raam opent. Je weet hoe de dingen zijn tussen Cara en ik. Het zal waarschijnlijk een wonder nodig hebben om te maken

(, no time for dreams of what might have been. There were plans to be made. The beach house -and all the secrets it held- had to be placed in secure hands. Too much had been sacrificed for too many years to let the secrets slip out now. Too many reputations were at stake. She had but one hope. Lord, she prayed, her voice raspy in her tight throat. I'm not here to complain. You know me better than that after all this time. But the Bible says You never close a door without opening a window. So I'm praying for You to open the window. You know how things are between Cara and me. It will probably take a miracle to make)

door Mary Alice Monroe
(0 Recensies)
In "The Beach House" van Mary Alice Monroe wordt een personage geconfronteerd met het gewicht van eerdere offers en de beschermende behoefte aan de geheimen van een strandhuis. Ze erkent de betrokken belangen, met name met betrekking tot reputatie, begrijpt dat de geheimen moeten worden beschermd naarmate toekomstplannen zich ontvouwen. Met een gevoel van urgentie wendt ze zich tot gebed en drukt ze haar hoop uit op begeleiding en interventie. Haar gebed weerspiegelt een worsteling en erkent de complexe relatie met Cara en de potentiële uitdagingen die ons te wachten staan. Ze zoekt een wonderbaarlijke verandering en gelooft dat geloof kan leiden tot nieuwe kansen terwijl ze in deze delicate situatie navigeert. De vastberadenheid van het personage benadrukt het belang van het vasthouden van hoop en het beheren van moeilijke realiteiten.

Er waren plannen om te worden gemaakt. Het strandhuis - en alle geheimen die het vasthield - moesten in veilige handen worden geplaatst. Te veel was al te veel jaren opgeofferd om de geheimen nu te laten wegglippen.

Ik ben hier niet om te klagen. Je kent me na al die tijd beter dan dat. Maar de Bijbel zegt dat je nooit een deur sluit zonder een raam te openen. Dus ik bid dat je het raam opent.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
58
Update
januari 26, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in The Beach House

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Al onze menselijke inspanningen zijn zo, dacht ze, en het is alleen omdat we te onwetend zijn om het te realiseren, of te vergeetachtig zijn om het te onthouden, dat we het vertrouwen hebben om iets te bouwen dat bedoeld is om lang mee te gaan.
door Alexander McCall Smith
Niemand van ons weet zelfs hoe hij er ooit in is geslaagd om zijn LLB in de eerste plaats te krijgen. Misschien plaatsen ze tegenwoordig rechten in cornflakes in Cornflakes -dozen.
door Alexander McCall Smith
De waarde van geld is subjectief, afhankelijk van de leeftijd. Op de leeftijd van één vermenigvuldigt men het werkelijke bedrag met 145.000, waardoor één pond lijkt op 145.000 pond voor een éénjarige. Op zeven - Bertie's leeftijd - is de multiplier 24, zodat vijf pond lijkt op 120 pond. Op de leeftijd van vierentwintig is vijf pond vijf pond; Op vijfenveertig wordt het gedeeld door 5, zodat het lijkt alsof een pond en één pond lijkt op twintig pence. {Alle cijfers met dank aan de Schotse overheidsadvies Folder: uw geld hanteren.}
door Alexander McCall Smith
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Waar blunder is, denkt Luisa, is dubbelhartigheid
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson