In "The Beach House" van Mary Alice Monroe reflecteert de hoofdrolspeler op een aangrijpend moment uit het verleden. Het tafereel vangt een twilit -avond waar ze getuige is van haar kinderen die vreugdevol aan de kust dansen, en gevoelens van nostalgie en verlangen oproept. Deze herinnering benadrukt de vluchtige aard van de tijd en de kostbaarheid van jeugdmomenten.

Terwijl ze terugkijkt, realiseert ze zich dat ze wenst dat ze de tijd had genomen om met haar kinderen in contact te komen, hun handen vast te houden en met hen te spelen in die zorgeloze tijden. Dit sentiment benadrukt het belang van het koesteren van familiemomenten en het volledig omarmen van de vreugde van het heden voordat het een verre herinnering wordt.