Nu heb je ze hoop gegeven, en ze zijn ongelukkig. Dus de schuld is helemaal van jou.
(Now you've given them hope, and they're unhappy. So the blame is all yours.)
Het citaat van Joseph Heller's "Catch-22" weerspiegelt de paradoxale aard van hoop en verantwoordelijkheid. Het suggereert dat wanneer mensen een sprankje hoop krijgen, ze de verwachtingen beginnen te koesteren, die, indien onvervuld, tot teleurstelling kunnen leiden. Deze dynamiek creëert een gevoel van schuld gericht op degenen die die hoop hebben ingebracht, ter illustratie van de zware invloedslast die individuen in dergelijke situaties kunnen dragen.
Het inzicht van Heller onderstreept de complexiteit...