Oh, het is een prima en nutteloze onderneming, die het lot probeert te repareren. Dat pad leidt meteen terug naar de tijd voordat we ooit leefden, en in die diepe put is het gemakkelijk om vloeken als stenen op onze voorouders te werpen. Maar dat is niets meer dan onszelf vervloeken en alles wat ons heeft gemaakt. Als ik niet getrouwd was met een prediker genaamd Nathan Price, zouden mijn specifieke kinderen nooit het licht van deze wereld hebben gezien. Ik liep door de vallei van mijn lot, is alles en leerde houden van wat ik kon verliezen
(Oh, it's a fine and useless enterprise, trying to fix destiny. That trail leads straight back to the time before we ever lived, and into that deep well it's easy to cast curses like stones on our ancestors. But that's nothing more than cursing ourselves and all that made us. Had I not married a preacher named Nathan Price, my particular children would never have seen the light of this world. I walked through the valley of my fate, is all, and learned to love what I could lose)
Het citaat reflecteert op de nutteloosheid om te proberen iemands bestemming te veranderen, wat suggereert dat dergelijke inspanningen uiteindelijk leiden tot een zelfvernietigende obsessie met het verleden. Het benadrukt hoe casting de schuld op voorouders alleen dient om de stof van iemands bestaan te ondermijnen. De spreker erkent de complexiteit van hun afkomst en de diepgaande impact van hun keuzes op toekomstige generaties.
Door te trouwen met Nathan Price, erkent de spreker dat het bestaan van haar kinderen verweven is met de beslissingen die ze heeft genomen, wat illustreert dat de acceptatie van het lot zowel liefde als verlies omvat. Uiteindelijk onthult deze reis door de persoonlijke geschiedenis een dieper begrip en waardering voor de onvoorspelbare aard van het leven.