Op een dag hoorden we op de radio dat een vrouw in de buitenwijken een bergleeuw achter haar huis had gezien en de politie had gebeld, die het dier neerschoot. Papa werd zo boos dat hij zijn vuist door een muur stak. Die bergleeuw had net zoveel recht op zijn leven als die zure oude Biddy met haar doet, zei hij. Je kunt iets niet doden alleen omdat het wild is.
(One day we heard on the radio that a woman in the suburbs had seen a mountain lion behind her house and had called the police, who shot the animal. Dad got so angry he put his fist through a wall. That mountain lion had as much right to his life as that sour old biddy does to hers, he said. You can't kill something just because it's wild.)
In "The Glass Castle" treedt een aanzienlijk incident op wanneer een vrouw een bergleeuw in de buurt van haar huis ziet en een reactie van de politie veroorzaakt die resulteert in de dood van het dier. Deze gebeurtenis verstoort de vader van Jeannette Walls diep, die gelooft dat dieren in het wild een inherent recht hebben om te bestaan en de acties van de vrouw veroordeelt. Zijn intense woede leidt hem ertoe een muur te slaan, wat zijn sterke gevoelens illustreert over de waarde van alle levende wezens.
Dit moment omvat de complexe relatie van het gezin met de natuur en hun bredere waarden. De vader van Jeannette voelt een gevoel van onrecht over de dood van de bergleeuw en benadrukt dat wilde wezens niet moeten worden geschaad, simpelweg omdat ze als een bedreiging worden gezien. Zijn perspectief stimuleert een respect voor het leven en een kritische kijk op hoe de samenleving omgaat met dieren in het wild, wat de bredere thema's van de verantwoordelijkheid van de mensheid ten opzichte van de natuur in het memoires weerspiegelt.