In "Friends, Lovers, Chocolate" suggereert Alexander McCall Smith humoristisch het idee van filosofen die klanten bedienen in de delicatessen van Edinburgh, vergelijkbaar met de aanwezigheid van psychoanalytici in Buenos Aires -restaurants. Deze observatie reflecteert op hoe intellectuelen kunnen omgaan met het dagelijkse leven, waardoor hun filosofische overnames in het rijk van alledaagse interacties worden gebracht.

Het citaat provoceert na over de verwachtingen die we hebben van professionals in maatschappelijke contexten. Het roept vragen op over de vraag of onze verlangens, zoals een eenvoudige maaltijd van gestoofd rundvlees, kan worden beïnvloed door de intellectuele omgeving waarin we ons bevinden, die diepte toevoegen aan onze ervaringen met eten en gesprekken.