Zowel fysiek als psychologisch was Dickinson het tegenovergestelde van Adams: lang en mager, met een ietwat gebrekkige teint en een opzettelijke houding die het vertrouwen van zijn sociale status in de Quaker Elite en zijn juridische opleiding in de herbergen in Londen overbracht.
(Physically as well as psychologically, Dickinson was the opposite of Adams: tall and gaunt, with a somewhat ashen complexion and a deliberate demeanor that conveyed the confidence of his social standing in the Quaker elite and his legal training at the Inns of Court in London.)
In Joseph J. Ellis's "Revolutionaire Summer: The Birth of American Independence" worden de contrasterende fysieke en psychologische eigenschappen van twee historische figuren, Dickinson en Adams, benadrukt. Dickinson wordt beschreven als lang en mager, met een bleke teint, die zijn verschillende sociale en persoonlijke houding weerspiegelt in vergelijking met Adams. Zijn aanwezigheid straalt een gevoel van vertrouwen uit dat voortkomt uit zijn elite Quaker -achtergrond en juridisch onderwijs in Londen.
Deze beschrijving illustreert hoe uiterlijke verschijningen en diepgewortelde sociale structuren de persoonlijkheden en interacties van sleutelfiguren tijdens de revolutionaire periode van Amerika hebben beïnvloed. De opzettelijke manier van Dickinson suggereert een samengestelde en zelfverzekerde persoon wiens achtergrond zijn benadering van leiderschap en onafhankelijkheid informeert, waardoor hij zich onderscheidt van het meer vurige en vastberaden karakter van Adams.