Professor Dr. Moritz-Maria von Igelfeld beschouwde vaak zijn identiteit beschouwd en voelde zich dankbaar dat hij zichzelf was. Hij geloofde dat nadenken over iemands oorsprong zou kunnen leiden tot verontrustende gedachten over het alternatieve zelf dat men zou kunnen zijn geworden vanwege verschillende geboorteomstandigheden.
In zijn overpeinzingen erkende hij dat het overwegen van het "wat als" van het leven ongemak zou kunnen veroorzaken, waardoor zijn waardering voor zijn eigen bestaan zou worden versterkt. Deze introspectie illustreert zijn unieke karakter en de inherente waarde die hij plaatst op zijn individualiteit in de wereld.