Wat is het huis met gebouw, architectuur en engineering, maar het is een vaste toren in de tijd waarop de badkamer van herinneringen onderdak is, het hoofdstel van nostalgie tot wat van onze eeuwen is verstreken.
(What is the house with building, architecture and engineering, but it is a fixed tower in the time to which the bathroom of memories is shelter, the bridle of nostalgia to what has passed from our ages.)
In het boek 'The Mirage' van Naguib Mahfouz wordt het concept van een huis onderzocht als een symbool van stabiliteit en duurzaamheid. Het vertegenwoordigt niet alleen een fysieke structuur, maar ook een repository van herinneringen, die het verstrijken van tijd en menselijke ervaringen belichaamt. Het idee suggereert dat architectuur en engineering een rol spelen bij het creëren van ruimtes die onze herinneringen en emoties beschermen.
De beelden van een "vaste toren" brengt een gevoel van nostalgie over, die dient als een herinnering aan het verleden en de momenten die we koesteren. Door de reflecties van Mahfouz wordt het huis een metafoor voor hoe we contact maken met onze persoonlijke geschiedenissen en de emoties die aan hen zijn gekoppeld, met de nadruk op het verweven van ruimte en geheugen in ons leven.