Qing-Jiao: Ik ben een slaaf van de goden en ik verheug mij daarin. Jane: Een slaaf die zich verheugt is inderdaad een slaaf.
(Quing-Jao: I am a slave to the gods, and I rejoice in it.Jane: A slave who rejoices is a slave indeed.)
In "Xenocide" van Orson Scott Card reflecteert een belangrijke uitwisseling tussen de personages Quing-Jao en Jane op het thema dienstbaarheid en vrijheid. Quing-Jao drukt uit dat ze aanvaardt een ‘slaaf van de goden’ te zijn, en benadrukt haar toewijding en het gevoel van doel dat het haar oplevert. Deze verklaring duidt op een diepe toewijding aan haar overtuigingen en de offers die met die toewijding gepaard gaan.
Jane's antwoord: "Een slaaf die zich verheugt, is inderdaad een slaaf", dient als kritiek op Quing-Jao's perspectief. Het suggereert dat ware vrijheid niet kan samengaan met enige vorm van dienstbaarheid, hoe graag deze ook wordt aanvaard. Deze interactie roept vragen op over de aard van loyaliteit, de implicaties van toewijding en de dunne lijn tussen eerbied en onderwerping in iemands leven.
