Raciaal vooroordeel is iets verschrikkelijk, yossarian. Het is echt. Het is vreselijk om een fatsoenlijke, loyale Indiaan te behandelen als een neger, Kike, Wop of Spic.
(Racial prejudice is a terrible thing, Yossarian. It really is. It's a terrible thing to treat a decent, loyal Indian like a nigger, kike, wop or spic.)
In Joseph Heller's "Catch-22", benadrukt de reflectie van het personage op raciale vooroordelen de diepe morele die faalt in hoe mensen anderen behandelen op basis van hun ras of etniciteit. Het citaat benadrukt dat het zeer verkeerd is om een eervolle persoon te vernederen door denigrerende termen te gebruiken die zijn geassocieerd met verschillende minderheidsgroepen. Deze veroordeling van raciale smet betekent een bredere kritiek op maatschappelijke houding ten opzichte van ras en het onrecht waarmee gemarginaliseerde gemeenschappen worden geconfronteerd.
De boodschap onderstreept het belang van het herkennen van de mensheid van alle individuen, ongeacht hun achtergrond. Het werk van Heller richt zich niet alleen aan de absurditeiten van oorlog, maar duikt ook in de vooroordelen die kunnen aanhouden binnen de samenleving. Door raciale vooroordelen in te frissen als een 'vreselijk iets', roept de auteur op tot empathie en respect voor anderen en dringt aan op een herevaluatie van hoe we verschillen tussen mensen aanpakken.