Ze veegde de oude jaren, gewoonten en remmingen als dode bladeren van zich af. Ze zou er mee bezaaid zijn.
(She brushed the old years and habits and inhibitions away from her like dead leaves. She would be littered with them.)
In "The Blue Castle" van L.M. Montgomery ondergaat de hoofdpersoon een aanzienlijke transformatie. Ze werpt de lasten uit haar verleden af, waaronder oude gewoonten, remmingen en het gewicht van eerdere ervaringen. Deze daad van het wegpoetsen van de overblijfselen van haar vroegere zelf symboliseert een verlangen naar bevrijding en persoonlijke groei.
Door haar verleden metaforisch te vergelijken met dode bladeren, probeert het personage haar leven te zuiveren van negativiteit en beperkingen. Dit proces vertegenwoordigt een vernieuwing en een stap in een nieuw hoofdstuk, waarbij thema's van zelfontdekking en het belang van loslaten om een meer vervullend bestaan te omarmen, worden benadrukt.
