Ze was echter een voorliefde voor suiker en dit betekende dat een donut of een cake de sandwich zou kunnen volgen. Ze was tenslotte een traditioneel gebouwde dame, en ze hoefde zich geen zorgen te maken over kledinggrootte, in tegenstelling tot die arme, neurotische mensen die altijd in spiegels keken en dachten dat ze te groot waren. Wat was er eigenlijk te groot? Wie zou een andere persoon vertellen welke maat ze zouden moeten zijn? Het was een vorm van dictatuur, door de dunne, en ze had er niets van. Als deze dunne mensen meer aandringen werden, dan zouden de meer royale mensen gewoon op hen moeten zitten. Ja, dat zou hen leren! Hah!

(She had a taste for sugar, however, and this meant that a doughnut or a cake might follow the sandwich. She was a traditionally built lady, after all, and she did not have to worry about dress size, unlike those poor, neurotic people who were always looking in mirrors and thinking that they were too big. What was too big, anyway? Who was to tell another person what size they should be? It was a form of dictatorship, by the thin, and she was not having any of it. If these thin people became any more insistent, then the more generously sized people would just have to sit on them. Yes, that would teach them! Hah!)

door Alexander McCall Smith
(0 Recensies)

De passage weerspiegelt de zorgeloze houding van het personage ten opzichte van lichaamsbeeld en voedselvoorkeuren. Ze geniet van haar zoete lekkernijen, zoals donuts en gebak, na haar maaltijden zonder bezorgdheid over maatschappelijke druk over gewicht. Haar zelfacceptatie staat in schril contrast met de angsten van degenen die obsessief fixeren op hun uiterlijk en voldoen aan smalle schoonheidsnormen.

Het speelse idee van deze dame van een "dictatuur door de dunne" benadrukt haar overtuiging dat het beoordelen van anderen op basis van grootte ongepast is. Ze suggereert humoristisch dat als slanke individuen hun idealen te ver pushen, de meer robuuste individuen de tafels speels kunnen draaien. Dit perspectief bevordert lichaamspositiviteit en daagt de dominante maatschappelijke opvattingen over gewicht en schoonheid uit.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
251
Update
januari 23, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in Morality for Beautiful Girls

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Al onze menselijke inspanningen zijn zo, dacht ze, en het is alleen omdat we te onwetend zijn om het te realiseren, of te vergeetachtig zijn om het te onthouden, dat we het vertrouwen hebben om iets te bouwen dat bedoeld is om lang mee te gaan.
door Alexander McCall Smith
De waarde van geld is subjectief, afhankelijk van de leeftijd. Op de leeftijd van één vermenigvuldigt men het werkelijke bedrag met 145.000, waardoor één pond lijkt op 145.000 pond voor een éénjarige. Op zeven - Bertie's leeftijd - is de multiplier 24, zodat vijf pond lijkt op 120 pond. Op de leeftijd van vierentwintig is vijf pond vijf pond; Op vijfenveertig wordt het gedeeld door 5, zodat het lijkt alsof een pond en één pond lijkt op twintig pence. {Alle cijfers met dank aan de Schotse overheidsadvies Folder: uw geld hanteren.}
door Alexander McCall Smith
Niemand van ons weet zelfs hoe hij er ooit in is geslaagd om zijn LLB in de eerste plaats te krijgen. Misschien plaatsen ze tegenwoordig rechten in cornflakes in Cornflakes -dozen.
door Alexander McCall Smith
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Waar blunder is, denkt Luisa, is dubbelhartigheid
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson