De passage reflecteert op de urgentie van de tijd als de hoofdrolspeler haar zeventigste verjaardag nadert. Het brengt een gevoel van finaliteit over en benadrukt dat er geen ruimte is voor spijt of twijfels in haar leven. In plaats van te verlangen naar verloren kansen of nadenken over wat had kunnen zijn, wordt ze geconfronteerd met de realiteit van haar huidige situatie.

Dit idee van tijd dient als een krachtige herinnering dat het leven vluchtig is, wat een focus op het heden aanspreekt. De hoofdrolspeler wordt aangespoord om haar ervaringen te omarmen en het meeste uit de tijd te maken, en benadrukt het belang van volledig en authentiek op dit moment.