Sommige mensen bespotten je als je zei dat je bij anderen bent gekomen toen je tijd kwam. Nou, ze konden lachen, die slimme mensen, maar we moesten zeker hopen, en een leven zonder hoop van enig leven was geen leven: het was een hemel zonder sterren, een landschap van verdriet en leegte.
(Some people mocked you if you said that you joined others when your time came. Well, they could laugh, those clever people, but we surely had to hope, and a life without hope of any sort was no life: it was a sky without stars, a landscape of sorrow and emptiness.)
Het citaat benadrukt de aanfluiting van degenen die deelnemen aan momenten van collectieve ervaring, wat suggereert dat sommige mensen het belang van hoop in het leven niet begrijpen. Ondanks de spot, benadrukt de auteur dat hoop hebben essentieel is voor een zinvol bestaan, het contrasteren met een leven zonder vreugde, vergeleken met een sterloze hemel.
Deze metafoor illustreert hoe hoop zelfs de donkerste tijden kan verlichten en een gevoel van vervulling...