In de roman "Catch-22" van Joseph Heller, geeft een personage genaamd Clevinger ongeloof uit wanneer hij de naam "Superman" noemt. Yossarian corrigeert hem echter door naar het personage te verwijzen als 'supraman', en benadrukt een thema van absurditeit en verwarring die in het hele verhaal aanwezig is. Deze kleine uitwisseling weerspiegelt het grotere commentaar van het boek op de irrationaliteit van oorlog en de samenleving, waar onderscheid tussen realiteit en farce vaak vervagen. De dialoog dient ook om de worstelingen van de personages te illustreren met hun eigen identiteiten en de kromgetrokken percepties die zich voordoen in extreme situaties. Heller gebruikt dergelijke momenten om niet alleen de militaire bureaucratie te bekritiseren, maar ook de maatschappelijke normen die individuen moeten navigeren. De humor gevonden in hun miscommunicatie onderstreept de absurditeit die het leven doordringt van degenen in de strijd.

In de roman "Catch-22" van Joseph Heller, geeft een personage genaamd Clevinger ongeloof uit wanneer hij de naam "Superman" noemt. Yossarian corrigeert hem echter door naar het personage te verwijzen als 'supraman', en benadrukt een thema van absurditeit en verwarring die in het hele verhaal aanwezig is. Deze kleine uitwisseling weerspiegelt het grotere commentaar van het boek op de irrationaliteit van oorlog en de samenleving, waar onderscheid tussen realiteit en farce vaak vervagen.

De dialoog dient ook om de worstelingen van de personages te illustreren met hun eigen identiteiten en de kromgetrokken percepties die zich voordoen in extreme situaties. Heller gebruikt dergelijke momenten om niet alleen de militaire bureaucratie te bekritiseren, maar ook de maatschappelijke normen die individuen moeten navigeren. De humor gevonden in hun miscommunicatie onderstreept de absurditeit die het leven doordringt van degenen in de strijd.