Tranen vulden haar ogen. Het zien van de moeder en haar jonge kinderen brachten beelden terug die zowel vreugdevol als hartverscheurend waren. De jaren waren te snel voorbij gevlogen, weggegleden als zand door haar vingers. Ze tilde haar kin op en veegde de traan weg van haar wang. Het uitgestrekte blauw voor ons strekte zich uit om in het oneindige te lijken. Dit was geen tijd voor tranen, ze berispte zichzelf. Ze was oud genoeg om te weten dat het leven, net als de zee, niet altijd eerlijk speelde. Toch had ze altijd geloofd dat als ze aan de regels speelde, als ze volhardde, ze op een dag tijd genoeg zou hebben om ... om wat te doen? vroeg ze zichzelf geschud.
(Tears filled her eyes. Seeing the mother and her young children brought back images that were both joyous and heartbreaking. The years had flown by too swiftly, slipping away like sand through her fingers. She lifted her chin and wiped away the tear from her cheek. The vast blue ahead stretched out seemingly to infinity. This was no time for tears, she chided herself. She was old enough to know that life, like the sea, didn't always play fair. Yet she'd always believed that if she played by the rules, if she persevered, one day she'd have time enough to... To do what? she asked herself, shaken.)
Terwijl de hoofdrolspeler een moeder met haar jonge kinderen observeerde, wekte het intense emoties in haar en riep een mix van geluk en verdriet op. Het verstrijken van de tijd werd een aangrijpende realiteit, waardoor ze nadenkt over hoe snel de jaren uit haar leven waren verdwenen. Overweldigd door herinneringen vocht ze tegen tranen en herinnerde zichzelf eraan dat het tonen van kwetsbaarheid op dit moment geen optie was. De oneindige uitgestrektheid van de zee voor haar vertegenwoordigde zowel hoop als de onvoorspelbare aard van het leven.
Ze confronteerde de bitterzoete waarheid dat het leven ondanks haar inspanningen en veerkracht niet altijd houdt aan iemands verwachtingen of verlangens. De thema's van verlangen en introspectie kwamen op terwijl ze haar reis en het ultieme doel van haar doorzettingsvermogen ondervroeg. Deze interne dialoog liet haar onrustig, nadenken over wat haar toekomst hield en of er genoeg tijd zou zijn om haar dromen te vervullen.