Isabel heeft een specifiek beeld op telefoonetiquette die haar interacties vormt. Ze gelooft dat oproepen vóór acht uur 's ochtends alleen moeten worden gereserveerd voor noodsituaties, terwijl die die tussen acht en negen zijn gemaakt als opdringerig worden beschouwd. Dit vormt een duidelijke grens voor haar ochtendvrede, ter illustratie van haar zorgvuldige overweging van de schema's en het comfort van anderen.

Na negen uur 's ochtends voelt Isabel zich meer op zijn gemak aan de oproep, maar ze herkent nog steeds de sociale dynamiek in het spel, zoals het moeten verontschuldigen voor oproepen die na negen dertig worden gedaan. Dit raamwerk onthult haar gestructureerde benadering van communicatie, waardoor ze de tijd van anderen respecteert en tegelijkertijd door haar eigen behoeften navigeert.