In "The Right Attitude to Rain" reflecteert Isabel op de complexe emoties geassocieerd met verloren liefde. Ze benadrukt een bijzonder pijnlijk aspect: de constante afvragen over het huidige leven van de andere persoon. Deze nieuwsgierigheid kan aanhoudende hartzeer veroorzaken, omdat men zich de activiteiten en gevoelens van hun voormalige partner voorstelt, waardoor een gevoel van verlangen en onopgeloste gehechtheid wordt gecreëerd.

Dit sentiment benadrukt hoe emotionele verbindingen diepe indrukken kunnen achterlaten, waardoor het moeilijk is om verder te gaan. De gedachten van Isabel veroveren de universele ervaring van het hartzeer, waar de leegte achtergelaten door een geliefde leidt tot introspectie en een cyclus van vragen die iemands geest kunnen achtervolgen, ter illustratie van de diepe impact verloren liefde heeft op de emotionele toestand van een individu.