Na het publiceren van de Bijbel was de volgende ambitie van Gutenberg een laxerend tijdschema dat bekend staat als de purgatiekalend. Deze ongewone keuze benadrukt de eigenzinnige aspecten van historisch publiceren en reflecteert op de diverse onderwerpen die destijds van belang waren. De intentie achter deze kalender lijkt de benadrukken te benadrukken ten opzichte van de meer heilige teksten die eraan voorafgingen.

De tekst raakt ook aan de enorme reeks humoristische en kleurrijke Duitse spreekwoorden gerelateerd aan lichamelijke functies. Een dergelijk gezegde suggereert humoristisch dat, net zoals vissen in water wonen, uitwerpselen nauw verbonden is met het menselijk lichaam. Dit illustreert niet alleen het culturele perspectief op dergelijke onderwerpen, maar ook de rijke traditie van folk -uitspraken die vaak wijsheid bevatten gewikkeld in humor.