Het citaat "De geest verafschuwt een vacature en is gewend deze te vullen met fantomen" uit de roman Cloud Atlas van David Mitchell suggereert dat de menselijke geest worstelt met leegte. Wanneer het wordt geconfronteerd met een leegte, vult het deze instinctief met gedachten, herinneringen of verbeeldingskracht in plaats van de stilte of het niets te laten voortduren. Dit duidt op een natuurlijke neiging om betekenis en verhalen te zoeken, en weerspiegelt ons verlangen om verbinding te maken met ervaringen en ideeën.
Mitchell impliceert dat onze hersenen meedogenloos mentale constructies of fantomen creëren om ons bewustzijn te bezetten. Deze neiging kan leiden tot een rijk scala aan gedachten en creativiteit; het kan echter ook leiden tot verwarring en vervormingen van de werkelijkheid. Het citaat benadrukt de complexiteit van de menselijke psyche en benadrukt hoe essentieel het voor ons is om onze omgeving en interne landschappen te interpreteren om te voorkomen dat we geconfronteerd worden met ongemakkelijke waarheden of leegte.