De ene hond die tegen niets blaft, beantwoord door duizend honden die ergens tegen blaffen...'
(The one dog who barks at nothing answered by a thousand dogs barking at something …')
Het citaat illustreert hoe de zorgen of acties van een enkel individu een wijdverbreide reactie onder anderen kunnen oproepen, zelfs als de oorspronkelijke zorg triviaal of ongegrond lijkt. Dit weerspiegelt de neiging van mensen om het voorbeeld van anderen te volgen, waarbij kleine problemen vaak worden uitvergroot tot grotere collectieve reacties. De beelden van een eenzame blaffende hond weerklinken in een koor van geblaf, wat benadrukt hoe één stem velen kan...