In "The Thousand Autumns of Jacob de Zoet" van David Mitchell reflecteert Uzaemon op Shuzai's scherpe perceptie, waarbij hij zich realiseert dat zijn inzichten niet langer verbazingwekkend voor hem zijn. Deze erkenning duidt op een dieper begrip tussen de personages, wat suggereert dat Uzaemon de intuïtieve vermogens van Shuzai respecteert.
Wanneer Uzaemon zijn onzekerheid uitdrukt over zijn recht om Shuzai erbij te betrekken, reageert Shuzai door te stellen dat betrokkenheid voor iemand die in het lot gelooft, niet wordt bepaald door persoonlijke keuze. Deze dialoog omvat een thema van lotsbestemming versus vrije wil, en illustreert hoe hun lot met elkaar verbonden is, buiten de individuele controle om.