In Kurt Vonnegut Jr.'s "The Sirens of Titan" ontvouwt zich een levendig beeld waar sigarettenrook met de aanwezigheid van twee meisjes beschreven als bruin en wit. De scène suggereert een diepe, bijna bedwelmende aantrekkingskracht die lijkt te draaien om de gedeelde ervaring van de mentholated rook. Dit benadrukt een moment waarop verlangen niet alleen persoonlijk maar collectief wordt gedeeld, wat bijdraagt ​​aan een gevoel van verbinding tussen de personages.

Het gebruik van specifieke descriptoren in de passage impliceert een onderliggende complexiteit voor hun interacties. De rook dient als een metafoor voor een dieper verlangen of verlangen dat fysieke verschijningen overstijgt, wat suggereert dat hun wederzijdse focus op de rook zowel een tijdelijke verwennerij vertegenwoordigt als een zoektocht naar iets diepgaander in hun relatie met elkaar en hun omgeving.