Het geluid van één longvulling met water overstemd door golf na golf van een miljoen zoemende insecten een onzichtbaar refrein dat alleen weet hoe hij de laatste letter van het alfabet moet zingen.
(The soundof One Lungfilling with waterdrowned out by wave after wave of a million buzzing insects an invisible chorus that only knows how to sing the last letter of the alphabet.)
De zin roept een zintuiglijke overbelasting op, waarbij het overweldigende geluid van water dat een long vult, secundair wordt aan een constante, bijna oorverdovende brom van insecten. Deze beschrijving illustreert een scène die rijk is aan beelden, die de strijd tegen de natuur benadrukt en tegelijkertijd de ruwe ervaring van overleven en overgave vastlegt.
De verwijzing naar de "laatste letter van het alfabet" suggereert een gevoel van finaliteit of hoogtepunt, wijzend naar thema's van wanhoop of het einde van iets belangrijks. Deze combinatie van het persoonlijke met de natuurlijke wereld in Chris Ware's "Jimmy Corrigan, The Smartest Kid on Earth" voegt diepte toe aan het verhaal, wat zowel menselijke kwetsbaarheid als de meedogenloze volharding van het leven om ons heen weergeeft.
