De sterren en statige nachten leken hooghartige dames in juwelenvelvets, verpleegkunde thuis in eenzame trots, de herinnering aan hun afwezige veroverende graven, de gouden helmzonnen! Voor Sleeping Man, was het moeilijk om te kiezen tussen zulke winnende dagen en dergelijke verleidelijke nachten.
(The starred and stately nights seemed haughty dames in jewelled velvets, nursing at home in lonely pride, the memory of their absent conquering Earls, the golden helmeted suns! For sleeping man, 'twas hard to choose between such winsome days and such seducing nights.)
Het uittreksel van Moby Dick portretteert de nachten als elegant en trots, beschreven als koninklijke vrouwen versierd in luxueuze kleding. Deze nachten worden afgebeeld als het koesteren van een gevoel van eenzaamheid, die doen denken aan de glorie van hun afwezige kampioenen, de stralende dagen weergegeven als dappere veroveraars. Deze rijke beelden benadrukt het contrast tussen de levendige dagen en de verleidelijke nachten.
De passage vangt de strijd van de mensheid bij het kiezen tussen de betoverende schoonheid van de dagen en de verleidelijke charme van de nachten. De juxtapositie weerspiegelt de complexiteit van het bestaan, ter illustratie van de diepgaande allure van beide tijdschema's en het uitnodigen van contemplatie over de aard van het leven en de ervaring zelf.
