In 'The Thousand Autumns of Jacob de Zoet' onderzoekt David Mitchell de betekenis van mythologie die verder gaat dan alleen de taal ervan. De zinsnede: 'De waarheid van een mythe, Edelachtbare, zijn niet de woorden maar de patronen', benadrukt dat de diepere betekenis ligt in de terugkerende thema's en structuren die in verhalen voorkomen. Deze patronen resoneren met menselijke ervaringen en weerspiegelen waarheden over het leven, de moraal en de samenleving.

Mitchell suggereert dat het begrijpen van mythen vereist dat je verder dan de oppervlakte kijkt om de onderliggende verbindingen en verhalen te begrijpen die cultuur en individuele overtuigingen vormgeven. Door zich te concentreren op patronen in plaats van op specifieke woorden, kunnen lezers de universele waarheden waarderen die deze verhalen overbrengen, waardoor een beter inzicht ontstaat in zowel de menselijke conditie als de culturele geschiedenis.