In het verhaal blijft de realiteit van het leven hard en meedogenloos, maar individuen zijn minder gericht op deze grimmige waarheden. De verhalen van een meedogenloze tiran en een goedhartige heilige man worden centraal in hoe de gemeenschap hun bestaan waarneemt en een gevoel van geluk onder de bevolking bevordert.
Deze toename van geluk valt samen met volledige werkgelegenheid, wat suggereert dat maatschappelijke mythen een buffer tegen wanhoop kunnen creëren. De allure van deze contrasterende cijfers stelt mensen in staat om een schijn van vreugde te behouden, zelfs in een wereld die fundamenteel brutaal en onaardig is.