De waarheid was dat het leven zo kort en brutaal en gemeen was als altijd. Maar mensen hoefden niet zoveel aandacht te besteden aan de vreselijke waarheid. Terwijl de levende legende van de wrede tiran in de stad en de zachte heilige man in de jungle groeide, groeide ook het geluk van de mensen. Ze waren allemaal vol
(The truth was that life was as short and brutish and mean as ever. But people didn't have to pay as much attention to the awful truth. As the living legend of the cruel tyrant in the city and the gentle holy man in the jungle grew, so, too, did the happiness of the people grow. They were all employed full)
In het verhaal blijft de realiteit van het leven hard en meedogenloos, maar individuen zijn minder gericht op deze grimmige waarheden. De verhalen van een meedogenloze tiran en een goedhartige heilige man worden centraal in hoe de gemeenschap hun bestaan waarneemt en een gevoel van geluk onder de bevolking bevordert.
Deze toename van geluk valt samen met volledige werkgelegenheid, wat suggereert dat maatschappelijke mythen een buffer tegen wanhoop kunnen creëren. De allure van deze contrasterende cijfers stelt mensen in staat om een schijn van vreugde te behouden, zelfs in een wereld die fundamenteel brutaal en onaardig is.