Er waren ooit alleen de stofdeeltjes in de ruimte, de hete waterstofgassen, niets meer, en het zal weer komen. Dit is een interval, Ein Augenblick. Het kosmische proces haast zich verder en verplettert het leven terug in het graniet en methaan; Het wiel draait voor al het leven. Het is allemaal tijdelijk. En zij-deze madmen reageren op het graniet, het stof, het verlangen van de levenloze; Ze willen Natur helpen. En, dacht hij, ik weet waarom. Ze willen de agenten zijn, niet de slachtoffers van de geschiedenis. Ze identificeren zich met Gods kracht en geloven dat ze goddelijk zijn. Dat is hun fundamentele waanzin.
(there was once only the dust particles in space, the hot hydrogen gases, nothing more, and it will come again. This is an interval, ein Augenblick. The cosmic process is hurrying on, crushing life back into the granite and methane; the wheel turns for all life. It is all temporary. And they-these madmen-respond to the granite, the dust, the longing of the inanimate; they want to aid Natur. And, he thought, I know why. They want to be the agents, not the victims, of history. They identify with God's power and believe they are godlike. That is their basic madness.)
De passage reflecteert op de voorbijgaande aard van het bestaan, wat suggereert dat het leven voortkwam uit de oerelementen van het universum, zoals stof en gas. Het portretteert een onvermijdelijke terugkeer naar deze staat en benadrukt dat al het leven tijdelijk is en onderworpen is aan kosmische cycli. Deze overgang illustreert de vergankelijkheid van het leven terwijl deze wordt gevormd en uiteindelijk terugkeert naar zijn oorspronkelijke vormen.
De in de tekst genoemde waanden worden afgebeeld als individuen die ernaar streven de natuurlijke orde te beheersen of te beïnvloeden. Hun verlangen om in contact te komen met de natuur en geschiedenis komt voort uit een verlangen naar macht en betekenis. Ze willen actieve deelnemers worden in het ontvouwen van gebeurtenissen en zich aansluiten bij een goddelijke autoriteit. Deze ambitie wordt gekenmerkt als een vorm van waanzin, gedreven door een diepgewortelde behoefte om de rol van louter slachtoffers in het grote verhaal van het bestaan te overstijgen.