Het verhaal onderzoekt de paradox waarmee degenen die de financiële crisis nauwkeurig voorspelden. Deze individuen vonden het verwarrend dat hun succes uit het verleden voortkwam uit een mentaliteit vol twijfel en onzekerheid. Hun vertrouwen om correct te zijn, contrasteer scherp met de nederigheid die hen in staat had gesteld om situaties kritisch te beoordelen.
Dit besef benadrukt dat overmoed kan blind worden voor nieuwe kansen, omdat hoe meer zeker iemand over zijn opvattingen denkt, hoe minder waarschijnlijk ze de mogelijkheid zijn om verkeerd te zijn. De auteur illustreert de waarde van het handhaven van een gevoel van scepsis bij de besluitvorming, en benadrukt hoe het kan leiden tot betere oordelen in onzekere situaties.