In "Catch-22" van Joseph Heller is er een opmerkelijke reflectie op de aard van onderwijs en vragen. De verklaring benadrukt een consensus onder personages die proberen individuen op te leiden die de wereld om hen heen niet in twijfel trekken, is zinloos. De implicatie is dat kritisch denken en nieuwsgierigheid essentieel zijn voor zinvol leren en groei.

Dit perspectief suggereert dat onderwijs dynamisch moet zijn en zich moet bezighouden met degenen die bereid zijn ideeën te verkennen in plaats van alleen passief informatie te ontvangen. Het roept belangrijke vragen op over de effectiviteit van traditionele onderwijsmethoden bij het vormgeven van doordachte, in twijfel trekkende personen die kunnen navigeren complexe realiteiten.