In de "Last Words: The Final Journals" van William S. Burroughs, reflecteert hij over de aard van liefde en bestaan door een metaforische discussie over een duizendpoot. Hij betwist het vermogen tot liefde in een wezen dat velen verontrustend vinden, wat suggereert dat de duizendpoot meer liefde bezit dan hij. Deze contemplatie leidt tot een breder onderzoek van wat het betekent om te creëren en de vaak gecompliceerde emoties rond de daad van het leven.
Burroughs drukt een conflicterend sentiment uit waarbij het doden van de duizendpoot, ondanks zijn inherente waarde, hem een gevoel van veiligheid biedt. Dit onthult een diepere filosofische strijd met acceptatie en het verlangen naar controle over iemands omgeving, wat de paradox benadrukt van het vinden van troost in vernietiging. Het contrast tussen liefde en angst dient als een aangrijpend commentaar op de menselijke conditie.