In "Last Words: The Final Journals", reflecteert William S. Burroughs op de complexiteit van menselijk verlangen en aantrekkingskracht. Hij suggereert dat perfectie, hoewel vaak gewild in partners, de seksuele aantrekkingskracht kan belemmeren. Dit idee daagt conventionele overtuigingen over allure uit en benadrukt hoe fouten en authenticiteit het beroep van een persoon kunnen verbeteren.
De inzichten van Burroughs resoneren met het idee dat ware aantrekkelijkheid kan voortkomen uit imperfectie, persoonlijkheid en de rauwheid van menselijke ervaring. Zijn schrijven moedigt lezers aan om hun perceptie van schoonheid te heroverwegen en de diepte te waarderen die voortkomt uit echt in plaats van 'te perfect'.