Het citaat van "The Man in the High Castle" van Philip K. Dick, reflecteert op het existentiële bewustzijn van personages die de realiteiten waarnemen die buiten hun onmiddellijke bestaan ​​zijn. Dit bewustzijn stelt hen in staat om een ​​kijkje te nemen in het onveranderlijke en eeuwige, wat hun begrip van het leven diepgaand beïnvloedt. De implicatie is dat dergelijke inzichten kunnen leiden tot een gevoel van zinloosheid over hun huidige leven, omdat ze de onvermijdelijkheid van verandering en mortaliteit erkennen.

Dit idee om verder te zien voorbij het heden suggereert een gevaarlijke kennis die het leven van de betekenis ervan kan ontdoen. Door de onveranderlijke diepten buiten hun omstandigheden te begrijpen, worden personages geconfronteerd met het tragische besef dat het leven voorbijgaand is. Uiteindelijk belichaamt dit besef een sombere kijk op het bestaan, waar het bewustzijn van het onvermijdelijke einde bijdraagt ​​aan een gevoel van wanhoop en nihilisme.