Dit soort buurt behaagde hem niet; Hij had het een miljoen keer gezien, gedupliceerd door het hele gezicht van de aarde. Het was zo van dit dat hij vroeg in zijn leven was gevlucht om zijn zesheid te gebruiken als een methode om eruit te komen. En nu was hij teruggekomen. Hij had geen bezwaar tegen de mensen: hij zag hen hier vastzitten, de ordinarissen, die door geen enkele schuld moesten blijven. Ze hadden het niet uitgevonden; Ze vonden het niet leuk; Ze hebben het doorstaan, zoals hij niet had moeten doen. In feite voelde hij zich schuldig en zag hij hun grimmige gezichten, hun afgestelde mond. Jagged, ongelukkige monden.
(This kind of neighborhood did not please him; he had seen it a million times, duplicated throughout the face of the earth. It had been from such as this that he had fled, early in his life, to use his sixness as a method of getting out. And now he had come back.He did not object to the people: he saw them as trapped here, the ordinaries, who through no fault of their own had to remain. They had not invented it; they did not like it; they endured it, as he had not had to. In fact, he felt guilty, seeing their grim faces, their turned-down mouths. Jagged, unhappy mouths.)
De verteller reflecteert op zijn minachting voor een bepaalde buurt, en voelt een diep gevoel van bekendheid en ongemak vanwege de repetitieve aard over de hele wereld. Dit is een plek waar hij ooit is ontsnapt, met behulp van zijn unieke vaardigheden om los te komen van de grenzen van dit alledaagse bestaan. Nu terugkeert, wordt hij geconfronteerd met gevoelens van nostalgie vermengd met weerstand tegen de gelijkheid die hem omringt.
Ondanks zijn afkeer van het milieu, staat hij zich in de mensen die het bewonen, en erkent ze als slachtoffers van hun omstandigheden. Ze zijn de 'ordenaden', gevangen in een leven dat ze niet hebben gekozen en niet kunnen veranderen, wat schuldgevoel in hem uitlokt. Hun uitdrukkingen weerspiegelen verdriet en ontslag en symboliseerden de emotionele tol van gevangen zitten in een cyclus die hij wist te ontsnappen. Door hun grimmige gezichten ziet hij de pijn van een leven in plaats van authentiek geleefd.