Die enorme sterren hebben miljoenen jaren geduurd door ervoor te zorgen dat je nooit een van de vurige stralen -liefhebbers over de hele wereld opneemt die 's nachts na nacht naar hen toesturen. Om dat te voorkomen, genereert de ster zoveel warmte in zichzelf dat het de stralen in duizend stukken verbrijzelt. En elke kijk die het ontvangt, wordt onmiddellijk afgeslagen, weerspiegeld op de aarde, als een truc gedaan met spiegels. Dat is de reden dat de sterren 's nachts zo helder schijnen.
(Those huge stars have lasted for millions of years by taking care never to absorb any of the fiery rays lovers all over the world send up at them night after night. To avoid that, the star generates so much heat inside itself that it shatters the rays into a thousand pieces.Any look it receives is immediately repulsed, reflected back onto the earth, like a trick done with mirrors. That is the reason the stars shine so brightly at night.)
De passage reflecteert op de aard van sterren en beschrijft hoe ze miljoenen jaren doorstaan door de vurige stralen van aardgebonden bewonderaars slim te beheren. Deze interactie is metaforisch, waarbij de sterren de veerkracht symboliseren en hun schittering voortkomt uit een beschermend mechanisme. In plaats van te worden geconsumeerd door deze stralen van genegenheid, genereren ze intense warmte binnen, waardoor ze deze energieën kunnen verspreiden en afstoten.
Het resultaat van deze defensieve strategie is de betoverende glans van de sterren die waarnemers 's nachts boeien. Deze beelden suggereren dat de sterren, in plaats van te worden verminderd door aandacht, nog lichter worden naarmate ze reflecteren en de genegenheid breken die hun kant op heeft gezonden. De passage illustreert prachtig de balans tussen bewondering en het zelfbehoud van de sterren, en benadrukt hoe ze bestaan in een staat van stralende schoonheid met behoud van hun afstand tot aardse emoties.