In "Cloud Atlas" van David Mitchell wordt het concept van tijd afgeschilderd als een cruciaal element dat verhindert dat de geschiedenis gelijktijdig plaatsvindt. Dit inzicht suggereert dat tijd een uniek vermogen heeft om gebeurtenissen te segmenteren, waardoor we ervaringen uit het verleden afzonderlijk kunnen verwerken in plaats van allemaal tegelijk. Naarmate het verhaal zich ontvouwt, wordt duidelijk hoe de tijd ons begrip van de geschiedenis en onze plaats daarin vormgeeft.

Bovendien benadrukt het citaat de vergankelijke aard van het verleden, waarbij wordt benadrukt dat de tijd het vervagen van herinneringen en gebeurtenissen versnelt. Dit idee nodigt uit tot reflectie over hoe onze perceptie van de geschiedenis wordt beïnvloed door het meedogenloze verstrijken van de tijd, en spoort ons aan om na te denken over de impact van onze ervaringen en hoe deze ons heden en de toekomst vormgeven.