Naguib Mahfouz, een gerenommeerde Egyptische auteur, suggereert dat geluk ongrijpbaar is voor naties, omdat de zorgen en grieven van de bevolking vaak elk gevoel van tevredenheid overschaduwen. Volgens hem is ontevredenheid een universele ervaring die de worstelingen weerspiegelt waarmee gewone individuen worden geconfronteerd, en benadrukt dat de gewone persoon vaak hun frustraties uitdrukt als een middel om hun realiteit te navigeren.

Dit perspectief houdt in dat in plaats van een maat voor nationaal geluk, het ware karakter van een land kan worden gemeten door de stemmen van zijn mensen. Door te erkennen dat de taal van klachten een essentieel aspect van het maatschappelijk discours is, nodigt Mahfouz ons uit om de diepere problemen in een natie te overwegen, uiteindelijk wijzen op het belang van het aanpakken van grieven om een ​​meer vervulde samenleving te bevorderen.