In het werk van Philip K. Dick, "de exegese van Philip K. Dick," het idee dat de mensheid bestaat uit "slapende avatars van God" roept ideeën op van spiritueel ontwaken en zelfrealisatie. Deze metafoor suggereert dat mensen het leven niet bewust zijn van hun goddelijke essentie en potentieel, net als avatars in een virtual reality die hun ware aard niet herkennen. De term 'geheugenverlies' houdt in dat individuen hun connectie met een hogere staat van bewustzijn of een grotere realiteit buiten hun gewone bestaan ​​zijn vergeten.

Dit perspectief nodigt lezers uit om het concept van identiteit en het goddelijke in zichzelf te verkennen. Door uit deze metaforische slaap te wekken, kunnen individuen opnieuw verbinding maken met hun ware zelf en hun rol in het universum begrijpen. De verkenning van Dick moedigt reflectie aan op wat het betekent om volledig bewust te zijn en de spirituele reis naar verlichting, wat suggereert dat ontwaken uit deze staat van geheugenverlies essentieel is voor echte zelfontdekking en vervulling.