We hebben het unieke menselijke vermogen gedevalueerd om dingen heel te zien in al hun psychische, emotionele en morele dimensies, en we hebben dit vervangen door geloof in de krachten van technische berekening.
(We have devalued the singular human capacity to see things whole in all their psychic, emotional and moral dimensions, and we have replaced this with faith in the powers of technical calculation.)
In zijn boek 'Technopoly: The Surrender of Culture to Technology' beweert Neil Postman dat de samenleving het unieke menselijke vermogen heeft verminderd om complexe kwesties vanuit emotionele, morele en psychologische perspectieven te begrijpen. Hij benadrukt hoe deze capaciteit voor holistisch denken is overschaduwd door een overdreven afhankelijkheid van technologie en technische berekeningen, die prioriteit geven aan efficiëntie en gegevens boven menselijke ervaring en begrip.
De kritiek van Postman suggereert dat we, aangezien we in toenemende mate afhankelijk zijn van technologische hulpmiddelen, het risico lopen de diepgaande implicaties van onze beslissingen uit het oog te verliezen, die meer vereisen dan alleen data -analyse. De verschuiving naar het waarderen van technische redenen boven menselijke intuïtie en emotioneel inzicht kan leiden tot een ontkoppeling van de diepere dimensies van ons leven en de samenleving.
