In "The Glass Castle", reflecteert Jeannette Walls op een gesprek met haar vader over de vluchtige aard van materiële geschenken tijdens Kerstmis. Ze doen grappen over hoeveel kinderen hun hoop in de Santa Claus-legende investeren, alleen om speelgoed van lage kwaliteit te eindigen die uiteindelijk uit het geheugen vervagen. Deze humoristische uitwisseling benadrukt het contrast tussen oppervlakkige geschenken en duurzame herinneringen.

De vader van Jeannette benadrukt het belang van gekoesterde ervaringen over materiële bezittingen. Hij suggereert dat, hoewel het speelgoed zal worden vergeten, de schoonheid van de sterren - symboliserende blijvende herinneringen en waarden - voor altijd bij hen zullen blijven. Dit moment vangt de essentie van familie, liefde en de betekenis van betekenisvolle momenten in hun jeugd, die scherp contrasteren met materialisme.