We zien echt astmatisch, in fundamentele zin: onze ruimte- en tijdcreaties van onze eigen psyche en wanneer deze tijdelijk wankelen - zoals acute verstoring van het middenoor. Gelokselijk vermelden we excentriek, al het gevoel van evenwicht verdwenen.
(We really do see astigmatically, in fundamental sense: our space and time creations of our own psyche and when these momentarily falter - like acute disturbance of middle ear.Occasionally we list eccentrically, all sense of balance gone.)
In "The Man in the High Castle", onderzoekt Philip K. Dick het concept dat onze percepties van de realiteit worden gevormd door onze eigen geest. Hij suggereert dat ons begrip van ruimte en tijd niet absoluut is; In plaats daarvan is het een constructie beïnvloed door onze psyche. Dit betekent dat wanneer onze mentale toestand wordt verstoord, ons begrip van de realiteit scheef kan raken, vergelijkbaar met de desoriëntatie veroorzaakt door een verstoring in het binnenoor.
Deze metafoor illustreert hoe gemakkelijk ons gevoel van evenwicht en perspectief kan wankelen, wat leidt tot een vervormde kijk op de wereld. Dick benadrukt de kwetsbaarheid van onze perceptie en benadrukt dat de realiteit excentriek en onstabiel kan aanvoelen wanneer we deze psychologische verstoringen ervaren. Het weerspiegelt een dieper filosofisch onderzoek naar de aard van de realiteit en hoe subjectieve ervaringen ons begrip van de wereld om ons heen vormen.