Nou, misschien is het waar, gaf Clevinger ongewild op een ingetogen toon. Misschien moet een lang leven gevuld zijn met veel onaangename omstandigheden om het lang te laten lijken. Maar in dat geval, wie wil er een? Ik doe Dunbar tegen hem. Waarom? Vroeg Clevinger. Wat is er nog meer?
(Well, maybe it's true, Clevinger conceded unwillingly in a subdued tone. Maybe a long life does have to be filled with many unpleasant conditions to make it seem long. But in that event, who wants one? I do Dunbar told him. why? Clevinger asked. What else is there?)
In Joseph Heller's "Catch-22" ontvouwt zich een gesprek tussen Clevinger en Dunbar dat een diep filosofisch onderzoek naar het leven weerspiegelt. Clevinger erkent de mogelijkheid dat een langdurig leven vaak kan worden ontsierd door ontberingen en onaangename ervaringen. Hij betwist de waarde van zo'n leven, wat impliceert dat blijvende negativiteit de voordelen van een lange levensduur kan overschaduwen.
Dunbar daarentegen drukt een verlangen uit naar een lang leven, waardoor Clevever de reden erachter kan onderzoeken. Dunbar's respons geeft een gevoel van existentiële reflectie aan, wat suggereert dat zelfs te midden van lijden, het leven inherente waarde en betekenis behoudt. Deze uitwisseling benadrukt de contrasterende perspectieven op de waarde van het leven wanneer ze worden geconfronteerd met tegenspoed.