Waarom denk je dat de dichters over harten praten? ' Hij vroeg me plotseling. 'Als ze emotionele schade bespreken? Het hartenweefsel is zwaar als schoen. Heb je ooit een hart genaaid? 'Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, maar ik heb gekeken. Ik weet wat je bedoelt. ' De wanden van een hart zijn dik en sterk, en de chirurgen gebruiken zware naalden. Het kost veel kracht, maar het trekt netjes samen. Zoveel als alles is het alsof je een boek bindt
(Why do you suppose the poets talk about hearts?' he asked me suddenly. 'When they discuss emotional damage? The tissue of hearts is tough as a shoe. Did you ever sew up a heart?'I shook my head. 'No, but I've watched. I know what you mean.' The walls of a heart are thick and strong, and the surgeons use heavy needles. It takes a good bit of strength, but it pulls together neatly. As much as anything it's like binding a book)
Het gesprek raakt de dualiteit van het hart als zowel een fysiek orgaan als een symbool van emotie. De spreker vraagt zich af waarom dichters het hart benadrukken bij het verkennen van thema's van emotionele pijn, wat suggereert dat het hart veerkrachtig is, verwant aan de taaiheid van leer. Ondanks zijn kracht, kan het metaforisch worden beschadigd op manieren die poëzie vaak wil uitdrukken, wat de complexiteit van menselijke ervaringen met liefde en verlies illustreert.
De vergelijking van het repareren van een hart met het binden van een boek benadrukt het zorgvuldige werk dat nodig is om emotionele wonden te herstellen. Het geeft aan dat, net als de pagina's van een boek, harten kunnen samenkomen nadat ze uit elkaar zijn gescheurd, wat het potentieel voor genezing suggereert. Deze metafoor erkent de kracht die nodig is om emotionele schade te confronteren en tegelijkertijd de kunstenaarschap te waarderen die betrokken is bij het opnieuw definiëren van iemands verhaal na hartzeer.